Samen op een prentje

Mijn oma was een vrouw die gek was op onnavolgbare doch krachtige oneliners. Eén van mijn favorieten spookt nu, jaren na haar overlijden, nog steeds zo nu en dan door mijn hoofd. Bij het maken van een foto riep zij namelijk steevast in onvervalst plat Brabants: “Samen op een prentje, dan loopt de liefde op z’n endje”. Enige tijd heb ik geloofd dat ze hierin best weleens gelijk kon hebben: mijn jeugdvriendje ging er prompt met een ander vandoor, kort nadat hij een prominente plek op onze familiefoto had ingenomen. Nog jarenlang heb ik tegen zijn hoofd aan moeten kijken. Gelukkig weet ik inmiddels beter en durf ik gewoon met manlief op de foto zonder bang te zijn voor een echtscheiding of ander ellendig relatieleed.

Vandaag denk ik weer even terug aan mijn oma, want het is tijd voor een wel heel bijzonder prentje. Omdat Vera zo ontzettend kan worstelen met de loyaliteit tussen haar ouders en ons, gaan we met zijn vijven op de foto: Vera, haar papa en mama, manlief en ik. Een idee dat ik opdeed tijdens het lezen van het kinderboek ‘Je hoeft niet te kiezen’. Want zo is het, Vera hoeft niet te kiezen. Ze hoort bij haar ouders en ze hoort bij ons. En ze mag ons allemaal lief vinden.

Door de verbinding met haar horen we nu namelijk, weliswaar noodgedwongen, bij elkaar. Dat is zeker niet altijd makkelijk en levert best veel ingewikkelde situaties op. Er is soms strijd en ik heb vaak het gevoel op mijn tenen te moeten lopen. Maar voor Vera wil ik proberen steeds een beetje meer ruimte te creëren. Zodat zij gaandeweg leert dat het ene best naast het andere kan bestaan.

 

Een foto van ons met zijn vijven bij elkaar maakt dit letterlijk zichtbaar: Vera met de personen die bij haar horen. De ouders die haar hebben gemaakt en de pleegouders die voor haar zorgen. Ze was laaiend enthousiast toen ik haar dit idee voorstelde, wat maar weer eens aangeeft hoe hard ze dit soort dingen eigenlijk nodig heeft. Ik hoop dan ook dat mijn oma vandaag geen gelijk krijgt. Dit prentje moet namelijk niets eindigen, maar juist bestendigen wat er mag zijn.