Heimwee
Vera is de laatste tijd flink aan het oefenen met het
gebruik van (voor haar) nieuwe woorden. Vorige week stonden de begrippen ‘letterlijk
en figuurlijk’ centraal. Manlief keken elkaar verrast aan toen Vera dit
plotseling in de juiste context wist te plaatsen: “Ik bedoel dat dus niet
letterlijk mama, maar bij wijze van spreken”. Samen stonden we versteld, waar
kwam deze wijsheid ineens vandaan?
Sinds gisteren is het woordje ‘heimwee’ aan de beurt. Ik
vraag Vera wat dit betekent, en ze licht in haar eigen woorden toe: “Heimwee is
als je ergens anders bent, maar eigenlijk heel graag terug naar huis wilt”. Dat
klopt. Ik vraag me af of er misschien een magisch woordenboek onder haar kussen
verstopt is, waarvan de woorden 's nachts ontsnappen en stiekem Vera’s hoofd binnenwandelen.
Ook tijdens een speelafspraakje met een klasgenoot gebruikt
Vera het nieuwe woord. Nadat er verkleed en geknutseld is en er ook nog eens prachtige
paddenstoelencakejes gebakken zijn, is het voor Vera genoeg geweest. “Nu heb ik
een beetje heimwee”, zegt ze tegen de moeder van haar vriendinnetje, “ik wil graag
weer terug naar mama en Thomas”.
Gewapend met een zakje zelfgebakken cakejes wordt Vera weer
thuis gebracht. Ze vertelt enthousiast hoe leuk het spelen was, en laat
triomfantelijk de baksels zien: “je moet ze echt proeven, ze zijn heel erg
lekker!” Nog voor ik antwoord kan geven ratelt ze verder: “ik had wel een
beetje heimwee hoor, want ik miste jullie erg”.
Ik knuffel haar en houd haar even extra stevig vast. De nieuwe
woorden maken het vertellen hoe ze zich voelt steeds gemakkelijker voor Vera.
Wat ben ik trots. Samen pakken we de allermooiste gebaksbordjes uit de kast.
Het is tijd voor zo’n overheerlijk cakeje!
Ik lees je blogs met veel plezier! Je bent een geweldige mama
BeantwoordenVerwijderenWat bijzonder om te horen! Dank je wel!!
Verwijderen