Heimwee

Vera is de laatste tijd flink aan het oefenen met het gebruik van (voor haar) nieuwe woorden. Vorige week stonden de begrippen ‘letterlijk en figuurlijk’ centraal. Manlief keken elkaar verrast aan toen Vera dit plotseling in de juiste context wist te plaatsen: “Ik bedoel dat dus niet letterlijk mama, maar bij wijze van spreken”. Samen stonden we versteld, waar kwam deze wijsheid ineens vandaan?

Sinds gisteren is het woordje ‘heimwee’ aan de beurt. Ik vraag Vera wat dit betekent, en ze licht in haar eigen woorden toe: “Heimwee is als je ergens anders bent, maar eigenlijk heel graag terug naar huis wilt”. Dat klopt. Ik vraag me af of er misschien een magisch woordenboek onder haar kussen verstopt is, waarvan de woorden 's nachts ontsnappen en stiekem Vera’s hoofd binnenwandelen.

Ook tijdens een speelafspraakje met een klasgenoot gebruikt Vera het nieuwe woord. Nadat er verkleed en geknutseld is en er ook nog eens prachtige paddenstoelencakejes gebakken zijn, is het voor Vera genoeg geweest. “Nu heb ik een beetje heimwee”, zegt ze tegen de moeder van haar vriendinnetje, “ik wil graag weer terug naar mama en Thomas”.

Gewapend met een zakje zelfgebakken cakejes wordt Vera weer thuis gebracht. Ze vertelt enthousiast hoe leuk het spelen was, en laat triomfantelijk de baksels zien: “je moet ze echt proeven, ze zijn heel erg lekker!” Nog voor ik antwoord kan geven ratelt ze verder: “ik had wel een beetje heimwee hoor, want ik miste jullie erg”.

Ik knuffel haar en houd haar even extra stevig vast. De nieuwe woorden maken het vertellen hoe ze zich voelt steeds gemakkelijker voor Vera. Wat ben ik trots. Samen pakken we de allermooiste gebaksbordjes uit de kast. Het is tijd voor zo’n overheerlijk cakeje!
 
 
 

Reacties

Een reactie posten

Best gelezen berichten