Een lepeltje geschiedenis
Vera is zeer geïnteresseerd in haar eigen geschiedenis.
Keer op keer vertellen we haar verhaal. Hoe ze bij ons kwam als baby’tje. Wat
we meemaakten in het jaar dat ze bij ons was. Hoe ze daarna bij haar ouders
kwam te wonen, en hoe ze plots weer terugkwam, na anderhalf jaar daar. Ik heb
het voor haar op papier gezet, in korte zinnetjes, met plaatjes erbij.
Het favoriete onderdeel van haar geschiedenis is voor Vera haar
babytijd. Ze vindt het prachtig om samen de grote doos vol kleine kleertjes te
bekijken en bladert maar wat graag door haar fotoalbums uit die tijd. Ze noemt
één voor één de namen van de mensen die ze op de vrolijke kiekjes voorbij ziet
komen.
In Vera’s verhaal is een belangrijke rol weggelegd voor
opa-opa, de grootvader van manlief. Hij hield haar vast toen ze nog maar twee
maanden oud was, en overleed toen ze net kon lopen. Kort na zijn uitvaart moesten
we ook van Vera afscheid nemen. Het was een heftige periode. Een foto van hen samen
hangt nog altijd aan onze muur en Vera praat regelmatig over hem. Een warme
herinnering aan haar tijd als klein hummeltje.
Ook mijn eigen opa en oma hebben Vera als baby gekend. Ook
zij zijn inmiddels beiden overleden. Ik weet nog goed dat mijn opa, die bijna
nooit over gevoelens sprak, me zei dat ik haar wel ontzettend moest missen,
toen ze net uit ons huis was vertrokken. We zaten aan de keukentafel bij mijn
ouders thuis, dronken koffie en praatten over mijn verlies. Een bijzonder
moment.
Vera vraagt af en toe naar hen, maar heeft het niet zo vaak
over mijn opa en oma als over opa-opa. Misschien omdat ze zichzelf niet samen
met hen op een foto in onze woonkamer terugziet. Ik weet het niet, en het maakt
eigenlijk ook niets uit. Ze zijn allemaal onderdeel van Vera’s geschiedenis, en
dat is speciaal genoeg.
Wat Vera wél doet, is haar allerliefste lepeltje gebruiken.
Het maakt niet uit wat ze eet: een toetje, cornflakes of muesli, altijd pakt ze
weer het “oude-luxe-lepeltje” erbij, zoals ze het verroeste ding liefkozend
noemt. Ook hiermee maakt ze het verleden onderdeel van haar heden. Het lepeltje
is namelijk van mijn oma geweest. En hoe mooi is het dat juist met dít
stokoude lepeltje, alles voor Vera net een beetje beter smaakt.
Reacties
Een reactie posten