Moederdagcadeautje

Zondag 8 mei is het weer zover: Moederdag! Om te voorkomen dat Vera moest kiezen aan wie ze het traditionele knutselwerkje cadeau zou doen en in allerlei ingewikkelde loyaliteitsconflicten verstrikt zou raken, vroeg ik tot nu toe elk jaar aan haar schooljuf of ze twee exemplaren mocht maken.

Maar, snel uitgekeken op een activiteit als ze is, vond Vera dit eigenlijk helemaal niet leuk. Nu was ze namelijk twee keer zo lang bezig als haar klasgenootjes. En moest ze ook nog eens de hele tijd aan iedereen uitleggen hoe dat ook alweer zat, met die twee mama’s van haar. Ze baalde ervan en daarom besloten manlief en ik het dit jaar anders aan te pakken.

Voorzichtig brachten we het onderwerp ter sprake bij Vera, tijdens het avondeten. Opnieuw gaf ze aan het “superstom” te vinden om in de klas twee moederdagknutsels te moeten fabriceren. Vooral “héél erg saai” was het. Samen met Vera bedachten we een oplossing: op school zou ze één presentje maken, en thuis zou ze iets heel anders mogen knutselen. Wél twee dingen, maar totaal verschillend, en dus zéker geen langdradig of eentonig karwei.

Vera vond het een goed plan. Om te voorkomen dat ik al zou weten wat ik krijgen zou, koos ze er zelf voor om de schoolknutsel voor mij te maken en de thuisknutsel voor haar moeder. Dus mocht ik heerlijk met haar aan de fröbel! Samen bekeken we talloze ideeën op internet, want wat zou haar mama nou het állerleukste vinden?

Uiteindelijk was Vera eruit: een mooi versierd potje gevuld met make-upkwasten moest het worden, want mama houdt heel erg van opmaken. In opperste concentratie ging ze aan het werk, terwijl het puntje van haar tong uit haar mondhoek tevoorschijn piepte. Ze deed ontzettend haar best en vond het vooral hartstikke leuk om te doen. Ter plekke besloten we: voortaan doen we het zo, want op deze manier is iedereen helemaal tevreden.

(P.S.: het eindresultaat is prachtig, vinden jullie ook niet?!)