Week in Beeld #121: een vintage vondst, een huis vol zand en... een extra bord aan tafel plus een belangrijke boodschap van de mama van Vera.

Joehoe, daar ben ik weer! Vorig weekend werd enerverender dan vooraf gedacht. We gingen op jacht naar een tweedehands stoel bij een loods vol toffe vintage spullen en troffen daar dit schatje aan. Ik was op slag verliefd 😍, dat begrijp je wel. Inmiddels staat ze prachtig te pronken in de woonkamer.
Nu was dat niet de meest enerverende gebeurtjenis van het weekend. Nee, we kregen namelijk ook een nieuw huisgenote: een baardagame! Manlief vond haar (met terrarium) op Marktplaats (en ook hij was dus op slag verliefd, hahaha 🙈😂) en ging haar samen met Vera ophalen. Helaas ging er bij het inladen van het terrarium iets mis waardoor er een barst in het glas ontstond. Dat viel nog wel te plakken, maar het had de hele boel wel verzwakt. Toen manlief samen met de buurman het gevaarte optilde in de woonkamer hoorde ik ineens een luide 'krak'. In drie tellen stroomde al het zand eruit en veranderde de huiskamer in een woestijn 😱😱😱. Echt weer iets voor ons 😫… Inmiddels is gelukkig alles weer opgelost en na veel veeg- en stofzuigwerk was al het zand weg. Pfff, wat een gedoe zeg. Maar: ik mocht de naam van de baardagame bedenken en wist vanwege de zanderige entree die ze in ons huis had gemaakt meteen: ze moest Sandy gaan heten! Wat een dotje is het hè?!

Zondag was gelukkig wél een heel relaxte dag, die we gezellig afsloten met het bakken van mini pizzaatjes in de Pizzarette. Mmmm 😋.
En toen zat de kerstvakantie er weer op. De kinderen hadden gelukkig veel zin om weer naar school te gaan. Ik had een drukke week op het werk maar vond het ritme ook weer erg prettig moet ik zeggen.
Op dinsdagavond verscheen een blog van mij op de website van de Club van Relaxte Moeders. Ik schreef over de grappige situaties waarin je als pleegouders terecht kunt komen als je er anders uitziet dan je kinderen. Later die week hoorde ik dat de blog al meer dan 10.000 (!!) keer is gelezen inmiddels. Zó gaaf!

Aan het einde van de week kwam de mama van Vera op bezoek. Ze bleef dit keer een hapje eten, wat Vera erg gezellig vond. Het werd een vrij ontspannen bezoekje. Het lukt Vera steeds ietsje beter aan te geven wat ze wel en niet wil en we konden het hier kort met haar moeder over hebben. Soms is het namelijk best lastig om iets te zeggen waarvan ze weet dat haar mama er teleurgesteld over zal zijn. Zo had moeder met oud en nieuw gevraagd of Vera met haar wilde beeldbellen, maar toen wij dit met Vera bespraken was ze heel erg duidelijk: dit wilde ze niet. Voor haar mama erg jammer natuurlijk, maar wat was het goed om er tijdens dit bezoek even op terug te komen: moeder gaf namelijk aan dat ze het heel belangrijk vindt om te horen wat Vera zelf vindt en wilt. Een hele goede boodschap voor Vera (en heel knap van haar mama!). Hopelijk zal dit haar helpen om steeds beter haar wensen maar ook haar grenzen te verwoorden.

Op vrijdag belde ik uitgebreid met onze pleegzorgwerker om haar bij te praten over hoe de afgelopen periode is verlopen en hoe het met de kinderen gaat. Het was fijn weer even bij te kletsen en eigenlijk kwam ik tot de conclusie dat het best lekker zijn gangetje gaat allemaal en dat de oudercontacten allemaal rustig en ontspannen verlopen op dit moment. Daar zijn we natuurlijk heel blij mee 💖.

Een fijn weekend allemaal 💋💋!!



Reacties

Best gelezen berichten