Kijk eens wat een boel snoep! Deze week mocht Thomas (die in de zomervakantie jarig was) trakteren op school en op de zorgboerderij. Samen met manlief ging hij naar Jamin om snoepjes te kopen. Ze kwamen thuis met een grote zak vol!
Daar vulden we deze leuke pandaberenzakjes mee (besteld via Wish). Totaal geen gezonde traktatie dus, maar wel erg lekker én feestelijk. Thomas genoot van het uitdelen en alle aandacht hieromheen en zo was hij dus nog een keer een klein beetje jarig 🎉.
Deze megatreinbaan maakte ook dat hij zich nog een keer jarig voelde. Van zijn ouders en oma had Thomas namelijk geld gekregen voor zijn verjaardag, en daar kocht hij een behoorlijk grote uitbreiding van voor zijn Duplo trein. Zó leuk, hij is al dagenlang aan het bouwen en spelen ermee. Een geslaagd cadeau dus! We kunnen amper meer lopen in onze woonkamer, maar ach 🙈😂…
Op maandag stond er ook iets feestelijks voor Vera op de planning, namelijk een familiebezoekje. Eens per jaar komen haar
opa en oma mee met haar mama. Een extra speciaal bezoekje dus! Omdat Vera sinds vorige week is gestart met jazzdance lessen (wat ze helemaal fantastisch vindt!) en het bezoekje op dezelfde dag als de les viel, overlegde ik met haar moeder wat ze wilde: komen kijken naar een dansende Vera of iets anders leuks gaan doen samen. Tot Vera's vreugde vonden mama plus opa en oma het heel leuk bij haar dansles te komen kijken en dus kon haar les gewoon doorgaan. Vooraf aten we samen een ijsje in de ijssalon, waar Vera allerlei cadeautjes kreeg van haar opa en oma, onder andere deze toffe trui en een knuffel eenhoorn. Ze werd goed verwend! Daarna was het tijd om te dansen en keken mama, opa en oma mee door de glazen deur. Na de les werd het bezoekje ineens pijnlijk: Vera kroop namelijk direct bij mij op schoot en sloeg mijn armen strak om haar heen. Daarna wilde ze bij manlief op zijn rug. Ze trok dus heel erg naar ons beiden en dat deed haar mama erg veel zeer. Heel begrijpelijk. In de avond stuurde ze een bericht waarin ze dat ook aangaf: ze had het geen fijn bezoek gevonden. Ik legde uit dat Vera het waarschijnlijk heel spannend had gevonden dat ze waren komen kijken bij de les en daarna vanuit haar hechtingsproblematiek even een stukje veiligheid kwam zoeken bij ons. Daarnaast vertelde ik dat Vera het bezoek erg leuk had gevonden en trots was dat haar familie was komen kijken. Dat deed mama wel goed om te horen. Wat zijn dit soort situaties toch ingewikkeld hè? Het is natuurlijk harstikke positief dat Vera zich vrij voelt en in staat is om veiligheid te zoeken bij ons, maar wel heel schrijnend voor haar mama om te zien dat zij niet de persoon is bij wie Vera dit doet...
Dan heel wat anders... deze week trouwden manlief en ik opnieuw! Nou ja, niet echt natuurlijk, maar we deden nieuwe trouwringen om. Manlief paste die van hem niet meer goed en ik vond het een beetje sneu om in mijn eentje met een trouwring rond te lopen, dus droegen we al jaren geen ring. Vergroten was geen optie omdat we titanium ringen hadden. Toen onze nieuwe ringen arriveerden vonden Vera en Thomas dat ze wel een klein ceremonietje konden naspelen voor we ze omdeden. Inclusief hard 'iew' geroep tijdens de kus 😍😂!
Op donderdag mocht ik samen met Vera vroeg in de avond mee naar haar school, waar een
meet up was georganiseerd zodat alle ouders de klas konden zien en de leerkracht konden ontmoeten. Samen met haar klas had Vera een filmpje gemaakt en dat werd getoond. Heel erg leuk! Ook gaf ze me een rondleiding door haar klas. Ze was er helemaal trots op, mooi om te zien.
En toen was het ineens alweer vrijdag. Ik toverde het huis om in gezellige herfstsfeer. Niet helemaal passend bij het huidige nazomer weer, maar wie mij goed kent weet dat ik nu eenmaal een herfst- en winterliefhebber ben en ik liet me dus niet tegenhouden door het zonnetje 😉!
Deze leuke bootjes nam Vera vrijdag mee uit school, zelf gevouwen. De Titanic noemt ze het 😂.
En op vrijdagmiddag kwam het vriendje van Thomas gezellig bij ons thuis spelen. De avond ervoor kon ik de slaap maar niet vatten omdat ik over hem aan het piekeren was. Dit jongetje woont namelijk ook in een pleeggezin, maar helaas gaat dat niet goed. Moeilijk om te zien wat dat met zo'n jochie en het hele gezin doet. Op deze foto begroet hij onze hond, zo schattig! Gelukkig kon ik mijn hersenspinsels tijdens het spelen parkeren en genoten beide jongens van het samenzijn.
Zo, en nu ga ik maar eens samen met Vera haar kledingkast opruimen. Het lijkt wel of kinderen in de zomer altijd enorm hard groeien, vind je ook niet?
Fijn weekend allemaal 💋💋!!
Reacties
Een reactie posten