Naar de notaris voor onze pleegkinderen: wat legden wij vast in ons testament?

Vera en Thomas groeien bij ons op, met z'n viertjes vormen wij een gezin en sinds een aantal jaren hebben we zelfs de voogdij over hen beiden. Heel gewoon, stabiel en rustig dus. Eén ding hadden we echter nog niet geregeld: onze erfenis en de voogdij na ons overlijden. Ondanks het feit dat wij pleegoudervoogd zijn erven Vera en Thomas niet van ons, omdat ze voor de wet niet onze kinderen zijn. Wij wilden dit anders en wilden daarnaast ook graag vastleggen bij wie ze terecht zouden komen mochten wij allebei sterven. Dus er zat maar één ding op: naar de notaris om een testament te laten maken. Toen ik laatst al een keer hierover schreef kreeg ik veel vragen over hoe en wat wij hebben laten vastleggen. In deze tekst probeer ik daar zo duidelijk mogelijk antwoord op te geven. Hopelijk heb je er iets aan 😊!

Ik was blij dat we dit alles eindelijk gingen regelen, want het gaf me altijd een onrustig gevoel dat er nog niets over onze wensen op papier stond. Wat als wij ineens zouden wegvallen? Ik moet er niet aan denken natuurlijk, maar mijn kop in het zand steken voelt ook niet goed! Vooral in een periode als deze, de vakantietijd waarin veel gereisd wordt, spookt het onderwerp regelmatig door mijn hoofd.

Eenmaal bij de notaris stelden we al onze vragen en gaven we aan wat wij graag vastgelegd wilden hebben. Natuurlijk hadden we vooraf al het één en ander online uitgezocht en hadden we andere pleegouders bevraagd. Tot mijn grote teleurstelling kwam ik er toen achter dat we als pleegoudervoogden niet kunnen aangeven wie wij willen dat de voogdij krijgt na ons overlijden. Omdat we voor pleegkinderen zorgen en een contract hebben met de pleegzorgorganisatie zijn zij dus weer aan zet in dat geval. Eigenlijk schrijnend dat dit niet goed geregeld kan worden voor pleegkinderen. Juist zij hebben extra veel duidelijkheid en zekerheid nodig, en op dit gebied kunnen wij dit dus niet voor 100% bieden aan Vera en Thomas...

In overleg met onze notaris besloten wij in onze testamenten wél heel duidelijk onze wens rondom voogdij vast te leggen. Dit staat nu als volgt genoteerd: "voor het geval ik tegelijk met of na mijn echtgenoot mocht komen te overlijden met achterlating van één of meer minderjarige kinderen over wie ik op mijn sterfdag het gezag uitoefen, benoem ik tot voogd over die minderjarige(n):... (naam). Het is mijn wens dat de kinderen bij de voogd in huis worden opgenomen en dat deze als eigen kinderen worden verzorgd en opgevoed, dan wel dat de voogd zorgdraagt voor het vinden van een geschikte verblijfplaats voor mijn kinderen". Helemaal rechtsgeldig is het dus niet, maar hopelijk is dit wel iets wat onze pleegzorgorganisatie serieus neemt, mocht het ooit nodig zijn.

Dan de erfenis. Wij wilden dat Vera en Thomas onze erfgenamen zouden worden wanneer wij er allebei niet meer zouden zijn. Maar wat nu als zijzelf daarna ook zouden komen te overlijden? Het is niet de bedoeling dat onze erfenis dan bij hun biologische familie terechtkomt. Daarom zitten er diverse 'trapjes' in onze erfenis: als één van ons beiden overlijdt dan erft de ander. Als wij beiden sterven dan erven Vera en Thomas samen. Als één van hen overlijdt dan erft de langstlevende van hen. Als zij er beiden niet meer zijn dan komt de erfenis bij onze rechtmatige erfgenamen (familieleden) terecht. Volg je het nog 😅?!

Degene die we als voogd aan hebben gewezen is ook onze executeur testamentair en dus verantwoordelijk voor de afwikkeling van de erfenis. Daarnaast hebben we vanwege de kwetsbaarheid van de kinderen laten vastleggen dat deze persoon bewindvoerder over hun erfenis is tot hun 23e jaar. We weten immers nu nog niet wat zij wel en niet zelfstandig kunnen in de toekomst. Dit geeft genoeg tijd om zaken zoals vaste bewindvoering te kunnen regelen, vooral gezien Thomas' verstandelijke beperking is dat namelijk waarschijnlijk nodig in de toekomst.

Volgens mij heb ik nu zo'n beetje alles genoemd wat wij als pleegouders voor onze pleegkinderen in onze testamenten hebben laten opnemen. Dat is dus best een heleboel! Het is niet zo'n gezellig en leuk onderwerp, maar wel heel belangrijk. Mijzelf geeft het een prettig en rustig gevoel om te bedenken dat deze zaken nu goed geregeld zijn ❤.