VaderTijsDag

Woensdagmiddag, bijna etenstijd. Ik zit met Thomas in de auto. Onderweg naar Vera, manlief en een grote pan bami die op het vuur staat te pruttelen. De radio staat aan en we luisteren naar een item over Valentijnsdag. In het volste vertrouwen dat Thomas heeft begrepen waar deze speciale dag om draait opper ik dat hij dinsdag wellicht een mooie tekening voor zijn lievelingsjuf zou kunnen maken. Daar denkt Thomas echter heel anders over: ‘Nee mama, VaderTijsDag! Is alleen voor papa’. De rest van de rit zit ik grinnikend achter het stuur. Het feit dat manlief MatTIJS heet maakt het geheel uiteraard nóg hilarischer!

De taal van Thomas heeft al menigmaal de tranen over mijn wangen doen rollen. Van het lachen, maar ook uit pure bezorgdheid en frustratie. Een tijdlang vroeg ik me af of het ooit goed zou komen, of hij ooit zou leren praten. Kort na zijn derde verjaardag startte Thomas met een intensieve behandeling voor kinderen met taal-spraakproblemen. Vreselijk vond ik het; vier dagen per week was hij van 9.00 tot 14.00 uur weg van huis. Wat had ik graag meer tijd met hem thuis doorgebracht, hij was nog zo klein! De eerste periode liet ik hem krijsend achter op “de groep”. Elke dag opnieuw. Toch wende het, en na anderhalf jaar leek de behandeling zijn vruchten te hebben afgeworpen. We waren er nog niet, maar Thomas’ taalontwikkeling kwam langzaamaan op gang.

‘Let maar op, over een tijdje kletst hij de oren van je hoofd’. Lieve, bemoedigende woorden uit mijn omgeving in tijden dat de zorgen oh zo groot waren. Destijds geloofde ik er geen bal van, maar nu blijken ze (hoe clichématig ook) helemaal waar te zijn geweest. Thomas praat graag en Thomas praat veel. Ondanks het feit dat zijn woorden soms net ietsje anders klinken (zo kwam ooit ‘Slip’ de beer vanuit school een weekendje bij ons logeren) en dat “waarom” al jarenlang zijn favoriete woordje is (dé manier trouwens om een conversatie gaande te houden, probeer maar eens!), redt Thomas zich inmiddels prima. Inderdaad, er zijn momenten dat mijn oren stiekem verlangen naar een momentje rust, maar mijn hemel, wát ben ik trots op hem!

En dinsdag 14 februari? Dan vieren we samen de liefde. En wordt Vader Tijs een dagje extra in het zonnetje gezet. Door mijn lieve kletsmajoor, mijn mooie Thomas.