Proefkamperen

De wallen hangen sinds vanochtend op mijn hielen, want lang geslapen heb ik niet. Desondanks voel ik me toch energiek, want wat wás het een leuk weekend zeg. We zijn namelijk voor het eerst met zijn viertjes gaan proefkamperen, en dat bleek reuze gezellig! Het zit zo: al geruime tijd lag op zolder een tent die ik ooit van een collega had gekregen. Die zolder was echter een plek waar ik sinds Vera's terugkomst zo min mogelijk kwam. Omdat zij zo halsoverkop bij ons terechtkwam was er geen tijd dingen rustig uit te zoeken, maar hebben we gewoonweg met een gierende rotvaart van alles op de vliering gemikt, om zo snel mogelijk een fijn meisjeskamertje te realiseren. Kortgezegd: het was een enorme puinhoop op die zolder. Toen we er een tijdje terug eindelijk aan toekwamen ons een weg door de chaos heen te spitten en eens grondig op te ruimen, kwam die tent dus onder de zooi vandaan. Joehoe! Ons kampeeravontuur was geboren!!

Gisteren was het zover: eindelijk zouden we de tent echt uit gaan proberen. Veilig bij mijn ouders op het terrein weliswaar, voor het geval hij zo lek als een mandje zou blijken (dan zouden we in ieder geval naar een droog bed binnen kunnen vluchten!). De voorpret was enorm: Vera en Thomas konden de hele week al over niets anders praten en vertelden Jan en alleman over onze weekendplannen. Maar eerst moest er gepakt worden, véél gepakt worden. Kijk maar eens naar deze foto (en dit was nog niet eens de helft van de spullen die uiteindelijk mee is gegaan..!). Ook kregen de slaapzakken een wasbeurt (waarna ik de hond betrapte, die er riant op was gaan liggen toen ze in het zonnetje te drogen lagen, de boef). Bepakt en bezakt, alsof we minstens drie weken weg zouden blijven, togen we richting het zuiden des lands.

Het opzetten van de tent bleek verrassend eenvoudig (jéééh, dat scheelde weer een echtelijke ruzie!) en Vera bleek een kei in het razendsnel oppompen van luchtbedden. De rest van de dag noemde ik ons stekkie in het weiland steevast "de camping". Thomas vond dit geweldig en speelde braaf mee, maar Vera bleef telkens roepen dat we "gewoon bij opa en oma" waren. Hilariteit alom!


Toen de zon langzaam onderging kregen de kinderen acuut zin om naar bed te gaan. Omdat ze het stiekem wel heel erg spannend vonden namen wij plaats voor de tent, uiteraard op klapstoelen voor het echte campinggevoel. Zo waren ze niet alleen. Vera nestelde zich intens tevreden in haar mummieslaapzak en Thomas kroop heerlijk onder zijn dekbed van thuis (want in de tent slapen was al avontuurlijk genoeg, voor de rest wilde hij zoveel mogelijk vertrouwde spullen om zich heen hebben).





Natuurlijk duurde het veel te lang voordat de kinderen eindelijk sliepen. En lag ik daarna zelf nog geruime tijd te woelen (toch ook niet echt mijn ding, zo'n slaapzak). Maar wat was het fijn zeg. Al duurt het nog een jaar, wij weten alvast hoe wij volgende zomer op vakantie gaan. In de tent! We hebben er nu al zin in. Proefkampeermissie: geslaagd!!

Reacties

Best gelezen berichten