Op zich is ons gezin best 'normaal', al zeg ik het zelf 😉. Dat merk ik onder andere tijdens het schrijven over onze weken. Die vullen zich namelijk als vanzelf met schoolzaken, leuke uitjes en dat soort dingen. Doodgewoon. Met her en der uiteraard wel een echte 'pleegzorgaangelegenheid' tussendoor, zoals een bezoekje van één van de ouders van de kinderen. Maar altijd vrij gedoseerd. Deze week vonden er net wat meer dingen plaats die erbij kunnen komen kijken als je een pleeggezin vormt. Lees je met me mee?
Op zondag kwam Vera's vriendin spelen. Driemaal raden wat er op de planning stond... Juist ja, slijm maken... Met discodip. Je snapt het al: dat spul vind ik nu nog tussen de kieren van de houten vloer 😱😂. Maar goed, de dames hadden een hele leuke middag. Op de foto zie je dat Vera zelfs kan bellenblazen met haar slijm.
Woensdagmiddag had ik vrij geregeld van mijn werk. Samen met Thomas ging ik op pad naar een kinderboerderij ergens centraal in het land. Het was namelijk weer eens tijd voor een bezoekje samen met zijn twee zusjes! Door diverse ingewikkeldheden komt het er niet van dat hij zijn middelste zusje vaak ziet, met de jongste spreken we wel regelmatig af. Alle drie wonen ze in een ander pleeggezin. Ook al zien ze elkaar niet vaak met zijn drieën tegelijk, toch is het telkens heel bijzonder. Al die gelijkenissen en die herkenning van kleine dingetjes in elkaar, zo mooi om te zien. Er is een natuurlijke 'klik' tussen die drie en dat is heel speciaal om te zien 💖. Thomas genoot met volle teugen!
Op donderdagmiddag kwam de mama van Vera op bezoek bij ons thuis. Samen met Vera ging ze knutselen, ze maakten allebei een eigen boekje met papier en lint. Ze werkten grotendeels in stilte maar hadden het toch heel fijn samen, dat was te zien. Tussen de bedrijven door had ik kort een mooi gesprekje met de moeder van Vera, die aangaf dat ze het contact tussen ons tweeën mettertijd veel beter geworden vindt. Wat mooi om te horen was dat zeg, ik ervaar het zelf ook zo. Er is wat minder spanning en dat doet ons allen, maar vooral Vera, heel erg goed.
In de avond mocht Vera voor het allereerst mee naar een tienminutengesprek op school. Ik merkte die avond goed hoe beschadigd ze is door alles wat ze heeft meegemaakt, want wat was ze bang dat de juf en ik allerlei negatieve dingen over haar zouden gaan zeggen. Mijn geruststellingen vooraf maakten de spanning nauwelijks minder. Toch was het goed dat ze mee was gegaan, want zowel de juf als ikzelf overlaadden haar tijdens het gesprek met complimenten. Ze doet het gewoon hartstikke goed op school en daar zijn we allemaal super trots op! Het lukte zo om Vera even ook heel even trots op zichzelf te laten zijn en dat is voor haar ontzettend veel waard, want onzeker is ze al vaak genoeg.
Op vrijdag behaalde ze weer een mijlpaal: ze ging voor het eerst logeren bij haar vriendin. Of zou het meer een mijlpaal voor mij zijn 😜, loslaten is immers een ingewikkeld dingetje...
Wat had ze er veel zin in! Van Thomas kreeg ze voor vertrek nog een extra dikke knuffel, want die zou haar erg gaan missen. Gelukkig had hij ook iets leuks in het vooruitzicht: met hem gingen we op vrijdagavond sushi eten in ons favoriete restaurant. "Ha Thomas", zeiden ze daar al toen hij binnenkwam. Hij glunderde ervan en had een heerlijke avond. Terwijl ik dit schrijf moet ik Vera nog gaan ophalen. Ik twijfel er niet aan dat ze het ontzettend leuk heeft gehad. En wat ook heel goed uitkomt: het is vakantie, dus ze heeft alle tijd om rustig bij te komen van haar logeerpartij (waarin vast niet al te veel geslapen is 😃).
Fijn weekend en voor wie het geldt: fijne vakantie 💋💋!!
Reacties
Een reactie posten