Een onzichtbaar draadje
Thomas is een hele dappere jongen: hij klimt zonder aarzelen in het hoogste klimrek, vraagt Jan en alleman zonder gêne het hemd van het lijf en... hij durft zelfs al van een best wel hoge duikplank. Is dat niet knap? Maar net als ieder jongetje is Thomas ook
weleens bang. Weet je waar Thomas het allerbangst voor is? Om zijn mama kwijt te raken.
Mama denkt wel te weten hoe dat komt en heeft het hem ook al weleens uitgelegd: als baby heeft Thomas een hoop meegemaakt en woonde hij op veel verschillende plekken, waar hij werd verzorgd door telkens weer andere mensen. Zijn eigen ouders konden niet voor
hem zorgen en dus kwam Thomas in de opvang en daarna in pleeggezinnen terecht. Niet zo gek dus dat Thomas bang is om mama kwijt te raken. Hij weet heus wel dat het niet gebeurt want mag altijd bij haar blijven wonen. Ze zorgt al voor hem sinds hij twee jaar
oud was en dat is best een hele poos.
Maar toch.. wordt Thomas soms plotseling overvallen door het bange gevoel. Bijvoorbeeld als ze samen in een speeltuin zijn en hij mama ineens nergens meer ziet. Of als hij in een winkel wordt afgeleid door alle spulletjes in de schappen en mama daardoor uit
het oog verliest. Thomas raakt dan vreselijk in paniek en vaak moet hij er zelfs heel hard van huilen.
Maar wat Thomas nog niet weet, is dat mama een geheimpje heeft. Een heel bijzonder, buitengewoon speciaal en werkelijk waar geweldig mooi geheim. Zal ik het je stiekem snel verklappen? Doordat mama en Thomas zóveel van elkaar zijn gaan houden is er in de loop
der jaren een onzichtbaar draadje tussen hen gegroeid. Je voelt het niet, je ziet het niet, en nee, je kan het draadje ook niet ruiken of horen. Maar het zit er wel, echt waar!
Dit magische draadje zorgt ervoor dat Thomas en mama altijd en overal met elkaar verbonden zijn. Zelfs als mama moet gaan werken of een avondje weggaat met een vriendin blijft het draadje stevig vastzitten. Het is dan ook oneindig lang en heel elastisch. Hoe
fijn is dat, zo'n wonderdraadje? Nu hoeft Thomas nooit meer bang te zijn om mama kwijt te raken. Mama zal er altijd zijn, aan de andere kant van het draadje.
Wat prachtig geschreven! Het ontroerd me echt.
BeantwoordenVerwijderenBedankt Linda, wat fijn om te horen!
VerwijderenIk heb m aan mn pleegzoon voorgelezen (3,5 jaar). Volle aandacht en concentratie. De volgende dag: 'Lees nog 's voor van dat draadje'.
BeantwoordenVerwijderenWauw, wat ontzettend mooi om te horen Rianne! Dank je wel!!
Verwijderen