Week in beeld #16: eindelijk een uitspraak, een Surinaams roti-feestje en allerlei schoolzaken

Wat een bijzondere week was dit! Al een tijdlang wisten we dat er deze week uitspraak zou worden gedaan over Vera's voogdij. Super spannend, want zoals je hebt kunnen lezen stonden lang niet alle neuzen dezelfde richting op tijdens de zitting. Ik heb de brievenbus zelden zó nauwgezet in de gaten gehouden als afgelopen dagen! Op donderdag verwachtte ik eigenlijk de brief van de rechtbank al. Wat een teleurstelling was het toen er slechts een folder van de Douglas op de mat viel. Leuk hoor, 25% korting op geuren, maar ik zat op iets héél anders te wachten. Gelukkig kon ik op vrijdagmiddag met trillende handen de langverwachte envelop openscheuren. En ja hoor, het was gelukt! Wij mogen ons vanaf nu de pleegoudervoogden van Vera noemen. Vera zelf was ontzettend blij toen we haar samen het nieuws vertelden. Meteen moest de kinderchampagne open, en daarna gingen we uiteten bij het restaurant wat ze al een hele poos terug had uitgezocht om het te gaan vieren, mochten wij haar voogden worden. En wat hebben we genoten met zijn viertjes zeg! Heerlijk! We zijn supertrots, en Vera ook. 

Maar natuurlijk gebeurde er nog veel meer deze week. Zo kwamen de papa en mama van Thomas op bezoek, samen met zijn Surinaamse oma. Thomas is heel blij met zijn mooie bruine kleurtje, en dit is de oma aan wie hij dat te danken heeft. Dit keer nam ze zelfgemaakte roti mee, iets waar Thomas al meerdere malen om had gevraagd. Het werd een gezellig chaotisch en lekker geurend Surinaams feestje. Thomas proefde van de roti en zei het heerlijk te vinden. Toch liet hij bijna alles staan. 's Avonds, nadat al het bezoek al lang de deur uit was en de rust was wedergekeerd, gaf hij toe toch de voorkeur te geven aan mijn 'verHollandste versie' van roti. Stiekem moest ik daar best een beetje om lachen. Maar het was een gezellige middag geweest, en dat is natuurlijk het belangrijkste!

Ook zo ontzettend leuk: Thomas ging deze week turnen op school, en ik mocht komen kijken. Hier staat hij met zijn klasgenootjes tegen de muur, op z'n kop. Ook sprong hij trampoline en bewaarde hij zijn evenwicht tijdens het lopen op een bank. Hij gilde het wel even uit toen hij wel erg hoog het wandrek in moest ("ik ben bang voor hoogtevrees"), maar overwon uiteindelijk zijn angst. Wederom was ik een super trotse mama!

Het allerleukste deze week vond Thomas nog wel dat zijn juf op huisbezoek kwam. Hij mocht zelfs met haar mee naar ons huis rijden in de auto. Vol enthousiasme gaf hij een rondleiding door het hele huis. Bij ieder detail had hij een uitgebreid verhaal. Hij liet nog net niet de vuile was zien ;-).

Vera genoot die middag van het kinderfeestje van een klasgenootje. Vorig schooljaar trok ze nog erg naar de kinderen uit groep vier, waarmee ze vanaf het begin af aan op school had gezeten. Sinds dit jaar zitten zij echter in een andere klas, en begint Vera als het ware opnieuw op het gebied van omgaan met de anderen. Gelukkig lijkt ze hierin aardig haar draai te vinden. Ze genoot dus op en top van dit gezellige partijtje! Fijn!

En ik? Ik merk dat ik ontzettend opgelucht ben over de pleegoudervoogdij. Al met al zijn we er een paar jaar mee bezig geweest, een heel proces dus. En wat heeft het een energie gekost. Pff... Tijd dus om weer op te laden. Gelukkig is het nu herfstvakantie, dus dat komt goed. Fijne week allemaal!