Hij komt, hij komt...oh nee; hij is inmiddels gearriveerd! Sinterklaas is weer in het land, en dat is goed te merken. Wat een spanning in huis zeg. Hoewel zowel Vera als Thomas dit jaar regelmatig het woord 'nep' laten vallen, geloven beiden nog vol overgave in de Goedheiligman. Ontzettend leuk, maar ook ontiegelijk zenuwslopend natuurlijk. En hoezeer ik ook van deze gezellige periode houd, ik moet ook bekennen altijd weer een zucht van opluchting te slaken als die boot weer richting Spanje vaart 😉... Maar daarin ik ben vast niet de enige, toch?
Afgelopen zondag hadden we een heerlijke huismus-dag. Vera bedacht dat het leuk zou zijn te 'make uppen' en beschilderde uiteraard ook mijn gezicht. Wat een hilariteit! Ook zichzelf maakte ze prachtig op. Het was maar goed dat we thuisbleven die dag... Nu moet ik zeggen dat we daar ook best strenge regels over hebben, omdat Vera nogal eens geneigd is zich wel érg voorlijk te gaan gedragen als ze make up draagt. Binnenshuis geen probleem, maar buitenshuis hebben we dat natuurlijk liever niet. Ze is al zo kwetsbaar.
Die avond maakten we zelf mini pizza's die we bakten in onze Pizzarette. Wat een feest zeg, heerlijk 😋!
Maandag trof ik bij thuiskomst dit prachtige kunstwerk aan op de vloer. Mooi hè? Vera had er ontzettend haar best op gedaan. Helaas vlogen even later de dominostenen door de hele kamer heen toen Thomas er per ongeluk tegenaan was gelopen. Woedend was ze! We kregen allemaal de volle laag, en zo ging ik van 'mama met een hartje eronder' binnen no time naar 'gemene heks'. Ik sta iedere keer weer met verbazing te kijken hoe snel Vera's stemming kan omslaan.
Gelukkig was alles tegen 18.00 uur weer bedaard, en konden we samen kijken naar de eerste uitzending van het Sinterklaasjournaal. Thomas was ontzettend blij, want, zo zei hij; "ik heb Dieuwertje Blok zóóó gemist!" 😂😂😂
Donderdag was voor Thomas een bijzondere dag, want zijn papa en mama kwamen op bezoek. Wat het extra speciaal maakte, was dat zij hem samen met Vera en mij uit school kwamen halen. Vol trots liet hij ze zijn werkplekje in de klas zien en gaf hij een rondleiding door de hele school. Geen lokaal sloeg hij over en hij glunderde van trots. Zo mooi om te zien!
Ken je dat gevoel, dat je ineens iets bedenkt wat je eigenlijk al lang had moeten regelen? Nou, dat had ik vrijdagochtend, onderweg naar mijn wekelijkse paardrijles. Volgende week vieren we namelijk alvast Vera's kinderfeestje, maar oeps, aan de uitnodigingen had ik nog niet echt gedacht. Gauw ging ik die dag dus aan de slag, en samen deelden we ze meteen uit na schooltijd. Pfff, gelukkig nog enigszins op tijd!
Wat vooral had gemaakt dat ik hieraan moest denken, was het feit dat Vera die middag naar een partijtje van een klasgenootje mocht. Gezellig! Samen met Thomas en een vriendin plus haar kids ging ik naar de geitjesboerderij. De kinderen leefden zich heerlijk uit op de strobaan terwijl wij een lekker kopje koffie dronken en bijkletsten. Fijn!
En toen werd het dan toch zaterdag, de dag dat Sinterklaas eindelijk in Nederland aan zou komen, mits alles goed zou komen tenminste (iets wat ik deze dagen wel 100x geroepen heb: "weet je nog, alles komt ALTIJD GOED bij Sinterklaas!"). Samen keken we op de bank naar de intocht in Dokkum. Daarna ging Vera meteen aan de slag met een brief aan Sint, om die avond in haar schoen te doen.
En wat denk je...zou Piet er iets in hebben gedaan?
Je leest het in de volgende Week in Beeld 💋!
Reacties
Een reactie posten