Op avontuur!

Als ik ergens gek op ben, dan is het wel uitstapjes maken samen met de kinderen. Natuurlijk is thuis rommelen en rondhangen ook weleens hartstikke lekker, maar toch gedijen wij allemaal over het algemeen het beste bij een beetje meer actie in de tent. En eigenlijk hoeft dat helemaal niet zo ingewikkeld te zijn; deze week gingen we bijvoorbeeld op reis met de trein! Lees je mee met mijn (uiteraard reuze avontuurlijke!) fotoverslag?

Opa en oma (mijn ouders) wonen in het zuiden des lands. Meestal pak ik de auto om naar hen toe te gaan en zijn we er in iets meer dan een uur. Maar soms, als er wat meer tijd is, nemen we de trein. Voor Vera en Thomas is dit telkens weer één groot feest! Het voelt toch net iets meer als een soort minivakantie, omdat er echt gereisd moet worden, natuurlijk mét hun eigen rugzak op de rug!

Dit keer had ik zelf ook interessante bagage meegenomen. Diverse malen kreeg ik de vraag of we onderweg waren naar het strand :-).
Maar nee, de schepjes zaten in mijn tas omdat bij opa en oma een groot gat gegraven moest gaan worden. Er komt namelijk een hele grote trampoline op hun grasveld te staan! Een superleuk project voor de kinderen om aan mee te helpen natuurlijk.

 Eenmaal in de intercity vermaakte Vera zich opperbest met een schrift en wat stiften. Ze tekende haar knuffel, mij en natuurlijk zichzelf. Ook schreef ze haar eerste (ultrakorte, maar toch...) verhaaltje: we gaan op reis naar opa en oma en blijven slapen. Uiteraard zat deze fanatieke blogster hierbij te glimmen van trots!

Thomas tuurde eindeloos uit het raam. En toen hij dat zat was maakte hij een praatje met wat medereizigers. Een oude dame liet hem haar OV chipkaart zien, waar een klein fotootje van haarzelf op te zien was. Terwijl ik met kromme tenen meeluisterde stak Thomas zijn verbazing niet onder stoelen of banken: in het echt zag mevrouw er véél ouder uit dan op de foto! Gelukkig werd dit niet als een belediging opgevat en kreeg Thomas eens goed uitgelegd wat rimpels zijn en hoe ouder worden eigenlijk werkt.

Uiteindelijk arriveerden mijn wijze wereldreizigers en ik op ons eindstation, waar oma al op ons stond te wachten. In de anderhalve dag hierna werd er naar hartenlust gegraven, wat ook weer een heus avontuur bleek omdat Vera en Thomas een echte 'schat' vonden (botten van de vroegere hond van mijn ouders, iew!!).
Na een kort nachtje (want bij elkaar op de kamer slapen is véél te gezellig natuurlijk) treinden we weer terug naar huis.
Eén avontuur en wel honderd nieuwe verhalen rijker!