Week in beeld #5: strandbezoek met kleine zus, een heel fijn paardenkamp en... een heuse cliffhanger!

Zo. Week twee van de zomervakantie zit er ook alweer op! Oh, dit klinkt wel héél erg alsof ik aan het aftellen ben zeg ;-)... Nee hoor, dit was een heerlijke vakantieweek, ik mag absoluut niet klagen! De week startte namelijk met een zonovergoten strandbezoek, samen met het allerkleinste zusje van Thomas en haar pleegmoeder. Volgens mij heb ik nog niet eerder verteld dat Thomas twee jongere zusjes heeft, die ook beiden opgroeien in een pleeggezin. Uiteraard doen we ons best elkaar regelmatig te zien. Met het middelste zusje ligt dat net iets ingewikkelder, maar met zijn jongste zusje lukt dit heel erg goed. Het is iedere keer weer zó bijzonder om te zien hoezeer die twee op elkaar lijken! Al heeft de één een donkere krullenbos en de ander een lichte, er zijn zo ontzettend veel overeenkomsten. Qua uiterlijk, in gedrag, in minuscuul kleine gezichtsuitdrukkingen. Een heel waardevol contact, voor nu én voor later!

De dagen hierna was manlief aan zet, want ik moest naar mijn werk toe. Op dinsdag bakte hij deze super schattige pannenkoeken voor Vera en Thomas. Dat was smullen!




Vera ging deze week iedere dag van 9.00 tot 16.30 uur naar de manege, waar een dagkamp werd georganiseerd. We hebben lang getwijfeld of we haar daarvoor zouden opgeven. Zou het niet te intensief zijn? Zou ze het wel volhouden? De herinnering aan de lege weken in de zomervakantie van vorig jaar en vooral het gedrag dat dit bij Vera had opgeroepen (denk: slaande deuren en eindeloze scheldkanonnades...) gaf uiteindelijk de doorslag: we gingen het gewoon proberen! En wat wás het een schot in de roos zeg! Ze kon haar energie kwijt, het gaf structuur, maar vooral: ze heeft het ontzettend naar haar zin gehad. Spelletjes doen, knutselen en natuurlijk heel vaak paardrijden; het was een fantastische ervaring. Ook het witbrood bij iedere lunch vond Vera overigens een groot succes ;-)!




Doordat Vera er overdag niet was deze week, genoot Thomas van een flinke dosis 1 op 1 aandacht.
Ik bezocht samen met hem één van mijn favoriete steden: 's Hertogenbosch. Thomas keek zijn ogen uit bij dit snoepwinkeltje met boompjes van Engelse drop ervoor (en hij móest natuurlijk even proeven of dat echt was of niet...).
Verderop scoorden we een heel stoer jasje voor hem, en hij zorgde er natuurlijk voor dat we ook voor Vera een super leuk exemplaar meenamen. Want oh nee, vergeet zijn lieve grote zus niet hoor!




Natuurlijk namen we daarnaast een kijkje in de St. Jan. Thomas vond de grote glas in lood ramen en hoge plafonds heel erg indrukwekkend.

Na een lekker broodje was het tijd om weer huiswaarts te keren. Op de terugweg hadden Thomas en ik een goed gesprek over het feit dat hij steeds vaker Vera na lijkt te doen in bepaalde dingen.

Wat voor dingen dan?
Nou....daarover later deze week meer!

Spannend hè, zo'n cliffhanger ;-)?!







 

Reacties

Best gelezen berichten