Lotionhandjes

Omdat Vera met behoorlijk wat hechtingsproblematiek kampt, zijn we onlangs gestart met TheraplayTheraplay is een therapievorm die zich door middel van het samen doen van diverse spelletjes richt op het verstevigen van de band tussen (pleeg)ouder en kind. De eerste sessies zijn Vera en ik aan de beurt, en daarna zal ze met manlief aan de slag gaan.

Inmiddels zijn we twee keer geweest. Vera vond het reuze spannend, maar ik natuurlijk ook, want allebei wisten we niet precies wat we konden verwachten. Vooral de eerste keer leek Vera haar bedenkingen te hebben. Ik zag haar bedachtzame frons toen de therapeute ons overenthousiast een activiteit uitlegde en merkte haar gêne toen ik haar armen en gezicht in moest smeren met lekker ruikende crème. Continu probeerde ze de controle over te nemen door zelf allerlei spelletjes te bedenken. Iemand anders die bepaalde wat wij moesten gaan doen, dat vond Vera overduidelijk maar niks.

De volgende sessie durfde ze zich al iets meer open te stellen. Het hielp dat de therapeute een stuk duidelijker was: pas aan het einde mocht Vera iets verzinnen. We konden deze keer samen lachen en plezier maken, en Vera werd steeds enthousiaster. Vooral toen we elkaars handen met een dikke laag bodylotion hadden bedekt en vervolgens afdrukken op een groot vel papier mochten maken, genoot ze zichtbaar. Het werd een prachtig kunstwerk: onze handen heel dicht bij elkaar.

Terwijl ik op de weg terug naar huis zat te bedenken of slechts vier sessies gevuld met spelletjes doen écht zou kunnen gaan zorgen voor een verandering in ons contact, hield Vera het vel met de lotionhandjes erop stevig vast. “Mama, mag ik zo naast jou zitten bij het eten? Dan gaan we daarna samen een plekje zoeken voor mijn nieuwe schilderij”, klonk het vanaf de achterbank. Dáár was mijn antwoord, onverwacht snel. Nog nooit was ik zó blij geweest met een klein beetje toenadering…
 
 

Reacties

Best gelezen berichten