Vagina. Het heet gewoon VAGINA!!
“Hoe noemen jullie het ‘daar van onderen’ eigenlijk tegen je
kinderen?” Proest! Prompt verslik ik me bijna in mijn prosecco. Ik heb een
etentje met zes vriendinnen en het is reuze gezellig. Ieder heeft een heerlijk
gerecht bereid en de wijn vloeit rijkelijk. Eén van ons zevenen heeft kort
geleden een prachtig baby’tje ter wereld gebracht. Juist: een meisje. En dat
blijkt tot dit duistere dilemma te leiden. De hoogste tijd dus om hierover eens
met elkaar van gedachten te wisselen. Tot mijn enorme verbazing zijn de
meningen nogal verdeeld. De één noemt het vrouwelijk geslachtsdeel ‘spleetje’.
De ander zegt liever ‘plassertje’. Vriendin drie en vier zijn beiden blij gezegend
te zijn met twee jongetjes en hierover nooit te hoeven nadenken. Nummer vijf -de
nieuwbakken meisjesmama- twijfelt nog. Slechts één andere vriendin en ikzelf
noemen het beestje van begin af aan gewoon bij haar naam: vagina.
Eerlijk gezegd had ik er nog niet eerder bij stilgestaan dat
dit ingewikkeld kon zijn. Het heet toch gewoon vagina? Waarom doen we hierover
dan in vredesnaam allemaal zo ontzettend moeilijk? Massaal wringen toch best
heel moderne papa’s en mama’s zich in de vreemdste bochten om dit woord koste
wat kost te vermijden. De meest tropische benamingen worden bedacht om deze
gevreesde zes letters uit de weg te gaan. Yoni, punani, bloempje, doosje, voorbips
(iew!!) en ga zo maar door. Mijn eigen ouders noemden het altijd ‘kutje’, maar
ik vind dat toch echt een te hoog slecht-vertaalde-Oost-Duitse-porno-gehalte hebben.
Mijn schoonmoeder spant de kroon; zij bedacht er zelfs een niet bestaand woord
voor: ‘pleufje’. Goddank kreeg ze geen dochters.
Het woord vagina zou volgens ‘tegenstanders’ veel te
volwassen klinken. Toch vreemd dat we al onze andere lichaamsdelen wél dezelfde
benaming geven in zowel de kindertijd als gedurende de volwassenheid. We zetten
er hooguit een ‘-je’ achter: armpje, beentje, neusje… Maar dat kan toch ook
prima met het vrouwelijk geslachtsdeel? Want ‘vaginaatje’ klinkt überschattig,
vind je ook niet? Een ander vaak genoemd argument is dat het woord zo moeilijk
is om uit te spreken voor die kleine hummels van ons. Daar had míjn dochter nooit
problemen mee. Zij riep als driejarige al keihard over de vrijmarkt: “ik heb
een vaaaaagiiiinaaaa!!” En tróts dat ze klonk! Of andere kindjes nu net zo’n
vlotte babbel hebben als mijn prinses of niet, ze zullen zich uiteindelijk toch
allemaal een compleet Hollands vocabulaire eigen moeten maken. Sommige woorden
zijn nu eenmaal makkelijker dan andere. We geven onze kinderen toch ook niet
allemaal een naam die per definitie eenvoudig uit te spreken is? Anders zou de
wereld echt niet zoveel Juliëtte’s en Jennifers rijk zijn.
Dus lieve mama’s en papa’s van Nederland: geef het gewoon de
tijd, en het komt heus wel goed met dat reuze volwassen en oh zo lastig
uitspreekbare woord. Luister desnoods een jaarlang naar een fijne verbastering,
zoals ‘pagina’. Reuze lollig, toch? Maar lieve, hippe, hedendaagse ouders van Nederland:
stop alsjeblieft voor eens en voor altijd met al die infantiele benamingen om
het vrouwelijk geslachtsdeel van jullie dochter(s) mee aan te duiden. Het is en
blijft nu eenmaal een vagina. Ik zeg het nog maar eens: VAGINA!! En daar is
helemaal niet mis mee!
Toevallig las ik hierover pas een discussie op een Facebookpagina (volgens mij de pagina van Kiind). Strikt genomen is vagina ook niet het juiste woord, omdat hiermee het 'plasgedeelte' niet wordt aangeduid. De juiste naam zou zijn: vulva. Maar dat klinkt natuurlijk van geen meter ;-)
BeantwoordenVerwijderenDat klopt inderdaad! Doe ik het toch ook nog verkeerd ;-) hahaha!
Verwijderenvulva, kutje, spleetje of plasser
Verwijderennn
BeantwoordenVerwijderen